ผมใช้เงินเก็บอันน้อยนิดในช่วงเริ่มต้นการทำงาน ในการลงทุนซื้อต้นไม้ต้นละ 35 บาท ส่วนใหญ่ต้นไม้ที่เลือกมาปลูกจะเป็นต้นไม้พื้นถิ่นเช่น ต้นประดู่ มะค่า ไม้แดง ต้นยางนา กันเกรา พะยอม พะยุง มะขามป้อม ลูกหว้า ต้นดอกจาน กระพี้เขาควาย ต้นสักทอง ฯลฯ เพราะต้นไม้เหล่านี้มีความทนทานต่อสภาพแวดล้อมสูง เราเลือกมาปลูกเพื่อให้เกิดความชุ่มชื้นในดิน และเป็นที่พักพิงอาศัยของสิ่งมีชีวิตในระบบนิเวศ ทั้งจุลินทรีย์ในดิน เห็ดราพื้นถิ่น หรือนก แมลง จะมีความเคยชินกับต้นไม้เหล่านี้ ผมปลูกต้นไม้ไว้ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม และปลูกมาเรื่อยๆ จากพื้นที่แห้งแล้งก็เริ่มเขียวชะอุ่มขึ้น และขนาดของต้นไม้ก็สูงขึ้นหลายสิบเท่า โตพอที่จะทำหน้าที่เป็นหลังคาให้กับบ้านที่เรากำลังสร้าง

อยากมีบ้านอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบไหน ก็สร้างสภาพแวดล้อมแบบนั้นขึ้นมาก่อน แล้วค่อยๆ สร้างบ้านเมื่อสภาพแวดล้อมเอื้ออำนวย   หลังจากที่ผมสำรวจเงื่อนไขในชีวิต และต้นทุนที่มีอยู่ Base on ความเป็นจริง ทำให้รู้ว่าตัวเองน่าจะเหมาะกับการอยู่บ้านหลังเล็กๆ เราสามารถสร้างได้เลยเพราะมีที่นาของตากับยาย และมีไม้ที่เก็บไว้จากบ้านโบราณหลังเก่าที่เคยอยู่อาศัย ผมจึงออกแบบโดยใช้ไม้ที่มีอยู่ ทำโครงหลังคาสูงโปร่งเหมือนเล้าข้าว ใช้วัสดุที่สามารถหาได้ในในท้องถิ่น และใช้ช่างในหมู่บ้าน เพื่อเป็นการใช้ทรัพยากรให้คุ้มค่ามากที่สุด เงินก้อนแรกที่ใช้ไปกับการทำโครงสร้างเสาหลังคาซึ่งเป็นส่วนที่สำคัญที่สุด ราคา 45,000 บาท รวมค่าช่างแล้ว